MATERIALEN

organza, acrylverf, strijkkralen, glaskopspelden, liedboek, vogelveren (afkomstig van gesneuvelde vogels rondom de Lebuïnuskerk), dakpan (afkomstig van de Mariakerk, aanbouw van de Lebuïnuskerk, temperapoeder, apalcawol, Mod Podge

SYMBOLIEK

Het object is een vogelhuis met de biddende mens als 'vogel' die vraagt om onder de beschuttende vleugels van God te mogen zijn. Het dak met gruis van een dakpan van de kerk, de bahá'í-quote geplaatst in de rand van het dak, en de vorm van het dak, als 'vleugels' over het huis. 

Onder het vogelhuis is de aarde, vanuit alle windstreken zijn er bloemen in allerlei kleuren opgekomen, ze zingen over God (liederen in het midden). 

Middenvoor is een groot gat met om de randen heen weer liederen over God en het leven. Deze muziek nodigt uit tot een stap verder om door het gat heen te komen naar intensief gebed. De twee vogelveren voor de ingang staan symbool voor het martelaarschap (iets lagers opofferen voor iets hogers), het fysieke achterlatend, gehoor geven aan de ziel. 

Eenmaal binnen is daar een verlichte maar zachte wereld, het is er geborgen en knus, als in een vogelnest.