Blogopmaak

PIL blz. 22

rosemarijn • 19 december 2021

Ik besluit het grote ronde bad in te gaan. Mijn hielen sla ik over de rand waardoor mijn hele lijf op het water drijft, ik sluit mijn ogen. De lucht in mijn longen gaat er in en er weer uit. Daardoor ontstaat er een wiegend ritme: bij de inademing drijf ik hoger en hoger op het water en bij de uitademing zak ik verder naar beneden. Mijn ogen en mijn mond zijn al onder water dus ik moet wel uitkijken dat het water niet mijn neus in stroomt. Als ik me voldoende ontspan dan gaat het net goed. Maar dan ineens schrik ik op!

Er dringt zich een man aan me op uit mijn kindertijd. Ik was in een golfslagbad en hij vond het leuk om elke keer bij hoog water mij aan de voeten naar beneden te trekken de diepte in, met als gevolg dat ik water in mijn keel kreeg en bijna stikte. 

Share by: